zaterdag 25 januari 2014

Terwijl de taal

Terwijl de taal zich voortrolt door de jaren
Gelijkend op een sneeuwbal als het vriest
Die heel veel meeneemt, soms ook wat verliest
Van wat gezegd wordt door beoefenaren

Zoek ik het woord waarmee ik kan verklaren
Waarom, of ik nu vrolijk ben of triest,
Mijn hart toch alle dagen voor jou kiest
En ik dat wat wij hebben wil bewaren

Ik weet: het is een oud, een oeroud woord
Maar door de eeuwen heen nog niet versleten
Alsof je het vandaag pas hebt gehoord

En zelfs als wij het even zijn vergeten
Dan rolt het zacht en onuitwisbaar voort
Het kan kortom alleen maar liefde heten

Geen opmerkingen:

Een reactie posten